Theatrum mundi

Marcin Petruk w swojej poezji skupia się na tematach związanych z otaczającą nas rzeczywistością. Łączy romantyczne, młodopolskie i współczesne podejście do liryki z własnymi przemyśleniami o ludzkim sumieniu, moralności i istocie samego człowieka w bezdusznej maszynerii świata. Dodaje do tego elementy groteski, potoczności i gier słownych.