Miejskość i szlacheckość. Kontrfaktyczna interpretacja nowożytnej historii Lublina. Red. Arkadiusz Stasiak

Arkadiusz Stasiak
Miejskość i szlacheckość. Kontrfaktyczna interpretacja nowożytnej historii Lublina

Lublin, obok Warszawy, stanowi doskonałą przestrzeń do opisu relacji szlacheckości i miejskości, a ściślej wpływu pierwszej, dominującej wartości na drugą, defensywną w polskich warunkach kulturowych opisanego okresu. Miasto nad Bystrzycą było miejscem obrad sejmów, sejmików i Trybunału Koronnego. Ponadto miały tu swoje centra województwo i gród, oraz sądy ziemskie i grodzkie. Sejmiki obradowały w Lublinie stale od 1532 roku, kiedy przeniesiono tę instytucję szlacheckiej demokracji z Urzędowa do grodu nad Bystrzycą. W mieście przebywało wielu przedstawicieli szlachty zjeżdżającej tu przede wszystkim na posiedzenia Trybunału Koronnego, od chwili jego ustanowienia w 1578 roku.

Spis treści

Wprowadzenie (Piotr Plisiecki) / 7

Wstęp / 9

I. Miejska arena szlacheckiego „tryumfu” / 17
1. Unia – nazywana lubelską / 20
2. Odkrywanie imperium / 27

II. Szlachecki Trybunał w sercu miasta / 37
1. W cieniu Trybunału / 38
2. Czas apokalipsy / 49

III. Miasto i szlachecki parlament / 65
1. Rok 1703 / 67
2. Mieszczanie na sejmie / 74

Zakończenie / 91
Aneks / 93
Bibliografia / 135
Indeks osób / 143
Spis rycin / 148