Piotr Żbikowski

Prof. dr hab. Piotr Żbikowski (1935–2011), urodził się we Włocławku, w rodzinie inteligenckiej. W 1951 roku ukończył tam szkołę średnią – Gimnazjum im. Ziemi Kujawskiej. Studia polonistyczne odbył w latach 1951–1955 w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim uzyskując tytuł magistra filologii polskiej. Studia doktoranckie Piotra Żbikowskiego zakończone zostały w roku 1972 obroną dysertacji pod tytułem Okolicznościowa poezja Kajetana Koźmiana i uzyskaniem stopnia doktora nauk humanistycznych. W tym samym roku w Wydawnictwie Ossolineum we Wrocławiu ukazała się pierwsza ważna w dorobku naukowym Piotra Żbikowskiego książka – Kajetan Koźmian. Poeta i obywatel 1797–1814. Za pracę doktorską Piotr Żbikowski otrzymał nagrodę indywidualną Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki.
W 1979 roku złożył przed Radą Naukową IBL PAN w Warszawie kolokwium habilitacyjne przedkładając swoją dysertację zatytułowaną Doktryna estetyczno-literacka klasycyzmu postanisławowskiego. W październiku 1980 roku został powołany na stanowisko docenta przez Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki, a w 1990 ro­­ku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. Pięć lat później został profesorem zwyczajnym.
Piotr Żbikowski jest autorem ponad 160 publikacji naukowych. Za dwutomową monografię o ks. pod­kanclerzu Hugonie Kołłątaju otrzymał gratulacje i życzenia od papieża Jana Pawła II.
W 2006 roku został uhonorowany nagrodą indywidualną przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za „całokształt osiągnięć naukowych, dydaktycznych i organizacyjnych”.
Profesor Piotr Żbikowski zmarł 20 stycznia 2011 r. we Włocławku. Pochowany został na tamtejszym cmentarzu komunalnym przy ul. Fryderyka Chopina.