Witold Kołbuk

Witold Kołbuk (ur. w 1952 roku, w Ostrowie k/Kraśnika) – absolwent i pracownik naukowo-dydaktyczny Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II (1984 r. – doktorat, 1992 r. – habilitacja, 2014 r. – profesura tytularna). W latach 1997–2018 był kierownikiem Katedry Kultury Bizantyńsko-Słowiańskiej KUL. Jest historykiem-slawistą skoncentrowanym na badaniach historii relacji polskich z Europą Wschodnią w sferze kulturalno-społeczno-­gospodarczej, ze szczególnym uwzględnieniem kwestii przebiegu i konsekwencji koegzystencji konfesyjnej na szeroko rozumianym pograniczu polsko-wschodniosłowiańskim. Ponadto w zakres jego badań wchodzą zagadnienia związków literatury polskiej z Europą Wschodnią i kwestie przemian gospodarczo-społecznych na terenie Europy Środkowo-Wschodniej w ostatnich trzech stuleciach. Jest autorem monografii: Duchowieństwo unickie w Królestwie Polskim w latach 1835–1875 (1992), Kościoły wschodnie na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej 1772–1914 (1992), Kościoły wschodnie w Rzeczypospolitej około 1772 roku. Struktury administracyjne (1998), Cerkiew prawo­sławna w Polsce międzywojennej (2013), Życie codzienne na probostwie unickim na ziemiach nadbużańskich w XVIII i XIX wieku (2015, wspólnie z Anną Kołbuk), współredaktorem zbiorowej monografii Między Wschodem i Zachodem. Z dziejów kultury pogranicza polsko-wschodnio­słowiańskiego (2010) oraz autorem około stu artykułów naukowych z obszarów swoich badań.